ความสำเร็จของลูก สร้างได้ด้วยมือพ่อ
แน่นอนว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องย่อมอยากให้ลูกรักของเราประสบความเร็จทั้งนั้น ไม่ว่ากับเรื่องอะไรที่เขาทำ เชื่อไหมว่ามีงานวิจัยนึงระบุว่า “ความสำเร็จของลูก” นั้น มีปัจจัยหลักมาจากบทบาทบางอย่างของพ่อ ไม่ต้องรอช้า เรารีบมาดูรายละเอียดกันดีกว่าว่าพ่อควรมีส่วนร่วมอย่างไรบ้างเพื่อความสำเร็จของลูกรัก
เมื่อ 50 ปีที่แล้ว บรรดานักจิตวิทยาและจิตแพทย์คิดว่าพวกตนรู้ดีว่าอะไรที่ทำให้เด็กคนหนึ่งโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสุขและเป็นบุคลากรที่มีประสิทธิภาพของสังคม พวกเขาคิดว่ามันจะเป็นไปได้ด้วยมือของแม่ ทฤษฎีที่อ้างอิงไว้นั้นได้รับความนิยมอย่างสูงในช่วงกลางศตวรรษที่ผ่านมา ซึ่งมันถูกสร้างขึ้นมาจากแนวคิดที่น่าสนใจแนวคิดหนึ่ง แนวคิดนี้บ่งบอกว่าความสัมพันธ์ที่มั่นคงระหว่างแม่กับลูกมีความสำคัญต่อการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพจิตดี ผู้ริเริ่มทฤษฎีคือ จอห์น โบวล์บี้ นักจิตวิทยาและจิตแพทย์ชาวอังกฤษ รายงานว่าเด็กที่มีความผูกพันกับมารดาในช่วงอายุก่อน 2 ขวบนั้นมีความมั่นใจมากขึ้นที่จะสำรวจโลกรอบตัวของพวกเขา ในขณะที่เด็กกลุ่มตรงกันข้าม จะเป็นเด็กที่ไม่กล้าทำอะไรและต้องคอยพึ่งพาแม่ของพวกเขา แนวคิดนี้ได้รับความนิยมอย่างมากจนทำให้โบวล์บี้กลายเป็นนักจิตวิทยาที่ได้รับการอ้างถึงมากที่สุดในวารสารทางวิชาการในศตวรรษที่ 20 ซึ่งได้อันอันดับดีกว่างานของฟรอยด์เสียด้วยซ้ำ
แต่ก็ยังมีปัญหาหนึ่ง โบวล์บี้ไม่ได้กล่าวถึงพ่อในภาพรวมเลย “วิทยานิพนธ์ของโบวล์บี้ทำให้ผมแปลกใจ เด็ก ๆ ที่พวกเขาศึกษาอยู่นั้นมีทั้งพ่อและแม่ แต่สิ่งที่เขากลับมุ่งเน้นคือความสัมพันธ์ของเด็กกับแม่” ไมเคิล แลมบ์ ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ ผู้ซึ่งได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นนักวิจัยที่บังคับให้นักจิตวิทยาเริ่มให้ความสำคัญกับบทบาทของพ่ออย่างจริงจัง เหตุเพราะแลมบ์ และกลุ่มคนที่ยึดถือเขา งานวิจัยเกี่ยวกับสิ่งที่พ่อมีต่อลูกก็ได้เริ่มขึ้น งานวิจัยเหล่านี้เฝ้าติดตามศึกษาให้เท่าทันกับสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับความผูกพันของแม่ลูก
เมื่อเร็ว ๆ นี้ แอนนา ซาร์คาดี้นักจิตวิทยาและเพื่อนร่วมงานของเธอที่มหาวิทยาลัยอุปซอลา ประเทศสวีเดน ได้ทำการทบทวนงานศึกษาวิจัยที่ดีที่สุด 24 รายการ ที่ถูกออกแบบมาเพื่อวัดผลลัพธ์สำหรับเด็กที่พ่อมีส่วนร่วมกับลูก ๆ ของพวกเขา และสิ่งที่ค้นพบนั้นน่าประทับใจ
เด็กที่พ่อมีส่วนร่วมมากนั้นมีพฤติกรรมที่ดี
การศึกษาของซาร์คาดี้และทีมงานชี้ให้เห็นว่า เด็ก ๆ ที่พ่อมีส่วนร่วมอย่างมากในการเลี้ยงดูนั้นมีแนวโน้มที่จะสูบบุหรี่น้อยกว่า รวมทั้งมีปัญหาพฤติกรรมน้อยลงเมื่อก้าวเข้าสู่วัยรุ่น
มีความเกี่ยวข้องกับอาชญากรรมน้อยกว่า
เด็กผู้ชายที่ได้รับการเอาใจใส่จากพ่อเป็นอย่างดีมักจะแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวน้อยกว่า ทั้งลูกชายและลูกสาวที่พ่อมีส่วนร่วมอย่างมากในการดูแลนั้น มีโอกาสน้อยมากที่จะมีส่วนร่วมในการกระทำผิดกฎหมายหรืออาชญากรรม
เด็กกลุ่มนี้ฉลาดกว่า
มีงานวิจัยที่แสดงผลว่าทารกคลอดก่อนกำหนดในครอบครัวแอฟริกันอเมริกันที่ด้อยโอกาส จะสามารถมีไอคิวสูงขึ้นได้ตอนอายุ 3 ถ้าพ่อเล่นกับพวกเขาและดูแลพวกเขาเป็นอย่างดี
เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี
พวกเขามีผลการศึกษาที่ดีและมีความสัมพันธ์ทางสังคมในฐานะผู้ใหญ่ที่ดีตามไปด้วย ลูกสาวที่พ่ออ่านหนังสือให้ฟังและให้ความสนใจกับการศึกษาของพวกเธอ มีโอกาสน้อยที่จะเป็นโรคซึมเศร้าเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่
แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเด็กในครอบครัวที่ขาดพ่อจะถูกกำหนดให้มีผลลัพธ์ของชีวิตที่ไม่ค่อยดี ในบางการศึกษาวิจัย บุคคลผู้รับหน้าที่พ่อที่มีส่วนร่วมกับเด็ก ๆ สูงก็สามารถให้ประโยชน์กับเด็ก ๆ ได้มากมายเช่นกัน ซึ่งบุคคลที่ทำหน้าที่พ่อเหล่านี้อาจรวมไปถึงพ่อเลี้ยงและผู้ชายคนอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในบ้าน
งานวิจัยแสดงให้เห็นว่าพ่อมีบทบาทในครอบครัวที่ต่างจากแม่ และเด็ก ๆ ก็จะได้รับประโยชน์จากสิ่งนี้ การจัดสรรเวลาสำหรับการพูดคุยกันในครอบครัวก็เป็นสิ่งจำเป็น พ่อมักจะเลือกใช้คำศัพท์กับลูก ๆ ในแบบที่ต่างออกไปจากแม่ และพวกลูกก็จะได้รับสิ่งนี้เช่นกัน ยังมีวิธีอื่น ๆ อีกมากมายสำหรับพ่อที่จะมีส่วนรวมกับเด็ก ๆ เช่น ไปหาหมอตามนัดกับลูก ไปงานประชุมผู้ปกครอง หรือเป็นโค้ชให้ทีมบอลเล็ก ๆ ของลูก พ่อที่ใช้เวลาเล่นกับลูก ๆ จะสร้างความแตกต่างให้กับชีวิตลูกได้เป็นอันมาก
Motherhood เชื่อว่า เพื่อความสำเร็จของลูกน้อยแล้ว พ่อแม่ก็ย่อมจะพร้อมทุ่มเทแรงกายแรงใจให้เขาอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม คุณพ่อคุณแม่ไม่ควรไปกดดันลูกเล็กในเรื่องอนาคตหรือความสำเร็จนะคะ ค่อย ๆ ใช้เวลาพัฒนากันไปจะเป็นการดีกับเด็กมากกว่าค่ะ
อ่านบทความสำหรับแม่และเด็กอื่นๆที่น่าสนใจได้ที่นี่ >> story.motherhood.co.th
มองหาสินค้าสำหรับแม่และเด็กในราคาสุดพิเศษได้เลยที่ >> Motherhood.co.th